Wysokie szczyty i głębokie doliny w najtrudniejszym wyścigu przygodowym na świecie

Było sporo uwagi mediów, ale największa presja pochodzi ode mnie samej. Jestem krytyczna wobec siebie, kwestionuję swoje decyzje i zastanawiałam się, dlaczego dostałam miejsce w X-Alps. Trenowałam ciężko, ale trudno mi czuć dumę.

Pracowałaś z trenerem mentalnym?

Tak, aby nauczyć się utrzymywać koncentrację, gdy jest trudno. Myśli wpływają na działania. Negatywne myśli prowadzą do negatywnych działań. Spirala może iść w dół… ale także w górę. Trzeba kontrolować swoje myśli.

Nie, wcale. Ale dorastałam w Winklmoosalm w Bawarii, blisko Kössen – mekki paralotniarzy. Mama często widziała przelatujących pilotów i pomyślała, że to może mi się spodobać.

Twoja mama prowadzi schronisko Traunsteiner – czy po setkach przygotowań nadal możesz jeść Kaiserschmarrn?

Mogę na niego patrzeć i go przygotować… ale jeść? Nie.

Gdzie teraz mieszkasz?

Praktycznie w swoim vanie. Tak dużo podróżuję, że zrezygnowałam z mieszkania w Garmisch. Moje rzeczy są u mamy, gdzie czasem zatrzymuję się, by zrobić pranie i wymienić sprzęt. Ale większość czasu spędzam w drodze.

Był ważny nie tylko dla mnie, ale i dla całego zespołu: główna kwatera, miejsce posiłków, prysznic, stacja pogodowa, centrum nawigacji i miejsce odpoczynku.

Ulubione miejsca w Europie?

Podczas X-Alps przejeżdżaliśmy przez przełęcz Julier w Szwajcarii – przepiękne miejsce. Spędzam też dużo czasu we Francji: okolice między Jeziorem Genewskim a Chamonix są wspaniałe, podobnie jak dolina Soča w Słowenii.